Moussa, ongedocumenteerd

Ik heb nooit vrede gehad

Je weet maar nooit…

Dit verhaal gaat over Moussa, een man zonder papieren die in Parijs, Frankrijk, werkt. Elke ochtend gaat Moussa met angst in zijn maag naar zijn werk. Ondanks dat hij al 10 jaar in Frankrijk werkt, is hij nog steeds ongedocumenteerd.

Gezien mijn situatie heb ik nooit rust gehad, nooit sinds ik hier ben. Je weet maar nooit of er een controle komt... Zolang je de documenten niet hebt, ben je altijd bang... Altijd.

Constante angst

De constante angst om gedeporteerd te worden naar Mali, zijn geboorteland dat hij in 2013 ontvluchtte. "Ik voelde me in gevaar. De jihadisten kwamen en wilden hun sharia opleggen; de situatie was catastrofaal. Dus zei ik tegen mijn moeder dat ik het land moest verlaten om hen financieel te helpen en een beter leven te zoeken."

In die 10 jaar heeft hij altijd gewerkt. Eerst in de schoonmaak, toen in de bouw en nu bij de vuilnisophaaldienst.

Een baan onderaan de voedselketen

“Mensen willen dit werk niet doen. Sommigen met Bepaalde mentaliteiten zullen zeggen: 'Je bent hier om het vuil van anderen op te ruimen.' Ook in hun ogen is het een baan onderaan de voedselketen."

Om een baan te krijgen, leende hij de papieren van een familielid. Dit heet werken onder een alias.

Vier aliassen

"Ik heb vier aliassen gehad sinds ik hier ben. Vier aliassen om werk te krijgen en diefstal te voorkomen. Dus ik heb geen keus. Je moet de papieren van iemand anders meenemen. Het is iemand die ik ken. Dus hij zegt dat er geen probleem is. En hij gaf me zijn papieren. Ik betaal die 10% van mijn salaris, soms loopt het op tot 30%. Hij leende me daarvoor zijn papieren."

Niet alleen

 

Moussa is niet de enige die zich in deze situatie bevindt, zeker niet in zijn gezelschap. '"Ongeveer vijftien van de dertig mensen. Dat is de helft." Zijn bedrijf rekent op tijdelijke vuilnismannen om het personeelstekort op te vangen.


Ze kunnen niemand vinden die dit werk kan doen. Als je geen papieren hebt, ga je niet alleen niet op vakantie, maar kun je ook meer werken. In plaats van 7 uur kun je tot 10 uur per dag werken. Voor hen levert dat voordelen op.

Geen advocaat

Moussa is al drie jaar vuilnisman, een beroep dat ver verwijderd is van wat hij voor ogen had: advocaat. Toen hij in Frankrijk aankwam, werd zijn asielaanvraag afgewezen. Voor hem was dit het begin van een leven zonder papieren.

Het is zo vernederend. Er zijn zoveel moeilijkheden om in deze situatie te leven dat het niet makkelijk is. Je wordt in de steek gelaten door mensen in je gemeenschap. Het is zwaar; sommigen zullen zeggen: 'Je bent een lafaard, je bent nergens goed voor, waarom ben je naar Frankrijk gekomen? Je krijgt je papieren niet in orde.'

Essentiële documenten

Thuis bewaart Moussa zorgvuldig bewijs van zijn aanwezigheid in Frankrijk. Essentiële documenten voor zijn regularisatie.

“Belastingen, openbaar vervoer, medische hulp van de staat… Het is de concordantie die ik mis om geregulariseerd te worden.”

Ik droom…

Zijn bedrijf moet inderdaad een concordantiecertificaat overleggen waaruit blijkt dat hij onder een andere identiteit heeft gewerkt. Maar als hij dit verzoek aan zijn werkgever doet, kan dat hem zijn baan kosten.

Ondanks het wachten hoopt Moussa nog steeds dat zijn situatie geregulariseerd wordt.

“Ik droom ervan om geregulariseerd te worden, en ik droom ervan om Frans te zijn, om legaal te kunnen werken en in mijn naam te kunnen werken.”

JeS Verhaal van Dorine

Om de anonimiteit te waarborgen, zijn alle namen gefingeerd.

Dit verhaal is gepubliceerd met toestemming van de eigenaar van het verhaal,

nl_BE
Scroll naar boven