Al snel na aankomst in Slovenië werd duidelijk dat haar werkgever andere verwachtingen had dan ze aanvankelijk had verwacht. Hij vertelde haar dat ze hem de kosten van haar reis naar Slovenië en het regelen van het werkvisum en de huisvesting moest vergoeden, waardoor ze in een zogenaamde schuldafhankelijkheidOm deze schuld af te betalen, haar baan te behouden en genoeg te verdienen om haar gezin te onderhouden, zou ze seksuele diensten moeten verlenen aan de klanten van de nachtclub.

Werkwijze

De werkgever eiste volledige toewijding van haar. Hij hield in de gaten hoe vaak ze 's avonds naar het toilet ging, hoe vaak ze niet glimlachte en hoe vaak ze water dronk. Aan het eind van de maand strafte hij haar voor de "fouten" die ze volgens hem had gemaakt (bijvoorbeeld niet genoeg glimlachen naar klanten, te veel water drinken) en dwong haar hem terug te betalen van haar salaris.

Ze ontving een maandelijks salaris rechtstreeks op haar officiële bankrekening, had haar paspoort bij zich en woonde in een geschikte omgeving. Van buitenaf gezien leek alles dus in orde en in overeenstemming met de wet, zelfs als de politie of inspecteurs arriveerden.

Gedwongen criminalisering

Uiteindelijk begon haar werkgever haar onder druk te zetten om nieuwe slachtoffers uit haar land van herkomst te rekruteren. Toen ze zich verzette, liet hij haar een foto van haar zoon zien, waarvan hij onthulde dat die diezelfde dag was genomen, vlak voor zijn school. Zo dwong hij haar om aan zijn eisen te voldoen en onder de moeilijke omstandigheden te blijven werken.

Telkens wanneer ze klaagde, antwoordde hij dat ze voor haar werk werd betaald en dat ze medeplichtig was aan het werven van nieuwe slachtoffers uit haar land van herkomst. Hij voegde eraan toe dat ze, omdat ze een paspoort had, op elk moment kon vertrekken als ze dat wilde.